ငါဟာ ျမစ္ကမ္းနံေဘးမွာထိုင္ေနတယ္
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~Kသာမိုး(မန္းေျမ)
ငါဟာ ျမစ္ကမ္းနံေဘးမွာထိုင္ေနတယ္
ေလမတိုက္ပဲ သစ္ရြက္ေတြကို
ေဆာင္းရဲ႕ ေလႏုေအးကေႁခြခ်ခဲ့သလိုမ်ိဳး
ငါလဲ တျဖည္းျဖည္းေႂကြက်ခဲ့
တသြင္သြင္စီးဆင္းေနတဲ့ ျမစ္ေရျပင္ထဲမွာ
ငါ့အၾကည့္ေတြ လိုက္ပါစီးဆင္းသြားတယ္။
ငါဟာ ျမစ္ကမ္းနံေဘးမွာထိုင္ေနတယ္
ေဟာ.......
ေလေျပေတြ....... ေလေျပေတြ........
အပူအပင္မ႐ွိ စီးဆင္းေနတဲ့
အျပစ္မဲ့တဲ့ ျမစ္ေရျပင္ကိုဝင္တိုက္သြားတယ္။
လိႉင္းၾကက္ခြပ္ကေလးေတြ
နာက်င္လြန္းလို႔ ငိုေနၾကပံုမ်ား
တေဝါေဝါနဲ႔။
ငါဟာ ျမစ္ကမ္းနံေဘးမွာထိုင္ေနတယ္
ေဆးလိပ္တိုကို မီးညႇိၿပီး
အခိုးအေငြ႔ေတြကို မႈတ္ထုတ္မိေတာ့
လြင့္ျပယ္ျခင္းက အနိစၥလား........
ျမစ္ျပင္က်ယ္ႀကီးေရ.......
မင္းသိလား.........
ဒါဆို မင္းေရာ.........
ၿပီးေတာ့.......
ငါကေရာ.........
သူ မေျဖခဲ့ဘူး..,
အမိႈက္သ႐ိုက္ေတြ ေက်ာေပၚတင္ၿပီး
ေရအလွ်င္နဲ႔အတူ တ႐ွိန္ထိုးေျပးသြားေလရဲ႕.......
လမ္းခုလတ္မွာ က်႐ႈံးပါေစ.........
ငါဟာ.........
အခု........
ျမစ္ကမ္းနံေဘးမွာ မထိုင္ေတာ့ဘူး.......
Kသာမိုး(မန္းေျမ)
1/2/2019 ေသာၾကာ
No comments:
Post a Comment