"ေသြးစြန္းေနေသာ ဟိုင္းေဝးလမ္းမထက္တစ္ေနရာမွာ"

"ေသြးစြန္းေနတဲ့ ဟိုင္းေဝးလမ္းမထက္တစ္ေနရာမွာ"
*********************************

ႏွလံုးသားတစ္စံုနဲ႔အရင္းခံၿပီး
ရင္နာနာနဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ထားမိခဲ့တဲ့အမွတ္တရေတြက
တကယ့္ကို ျပင္းထန္လြန္းပါတယ္:...........။

နာက်င္ေနမွန္းသိရက္နဲ႔ လႊတ္မခ်ရက္
စိတၱဇၨဆန္ဆန္ ေမွာင္မိုက္လြန္းလွတဲ့ညေတြထဲမွာပဲ
တစ္ေန႔ ျပန္လာမွာပါဆိုတဲ့
႐ူးမိုက္လြန္းတဲ့ အသိတရားတစ္ခုနဲ႔တင္
ငါ့ႏွလံုးသားေလးကို အက်ဥ္းခ်ထားခဲ့ဖူးတယ္.........။

နာရီရဲ႕လက္တံတိုင္းက ေနဝင္ခ်ိန္ကိုၫႊန္ျပ
လမ္းမထက္တစ္ေနရာမွာ သူ႐ူးတစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႔
ညရဲ႕ေမွာင္မိုက္မႈေတြကို ရင္နာနာနဲ႔စားသံုးခဲ့ရဖူးတယ္
မိုးခါးေရတိုင္းကိုလည္း ႏွလံုးသားေပၚ
ေလာင္းခ်ခဲ့ဖူးတယ္..........။

နင့္မ်က္ဝန္းေလး ခဏေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္
ဖြင့္ၾကည့္ေပးပါဟာ
အဖိုးအခအျဖစ္ ပ်ံဝဲေနတဲ့ပ်ားဘုရင္ေလးရဲ႕
တပ္မက္မႈေတြကို ငါျပန္ေပးပါ့မယ္.........။

က်ဴးပစ္က သစၥာမဲ့ျခင္းေတြကို
ျမႇားတစ္င္းအျဖစ္ ပစ္လႊတ္လိုက္တယ္တဲ့
ဒါဟာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာသိတယ္
ဒါ လက္ခံလို႔ရတဲ့ အတိုင္းအတာ........။

သူ ေသြးစြန္းခဲ့တဲ့လမ္းေပၚမွာ
အပူအပင္မဲ့ အိပ္စက္
ေမ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ ျခံဳလႊမ္းခဲ့တဲ့ေန႔ရက္တိုင္းက
အသက္မဲ့ ေျခာက္ကပ္ကပ္
ေခၚသံေတြရဲ႕ ပဲ့တင္မႈေတြက
ဝိုးတိုးဝါတား..............။

ဒါ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး
ဒါေတြက လက္ခံလို႔မရတဲ့အမွန္တရား
တကယ္ဆိုရင္ အမွတ္တမဲ့ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္းေတြေပၚ
အမွတ္တရ ပန္းအေႂကြေတြေကာက္ခဲ့သင့္တယ္..........။

ျပန္ေပးပါ
ငါ့ရဲ႕အိမ္မက္ေတြ ျပန္ေပးပါ
စြန္းထင္းခဲ့တဲ့ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြျပန္ေပးပါ
အရာရာထက္ပိုကိုးကြယ္ခဲ့တဲ့ သစၥာတရားေတြျပန္ေပးပါ
ၿပီးေတာ့ မနက္ျဖန္တိုင္းရဲ႕သာယာမႈေတြ
ျပန္လည္႐ွင္သန္ခြင့္ေပးပါ.......။

ငါ့ ဟစ္ေအာ္တယ္
ဘယ္သူၾကားလဲ
လွပတဲ့ပန္းခင္းရဲ႕တစ္ေနရာ
ပဲ့ေႂကြခဲ့တဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ရဲ႕အလွတရား
ဘယ္သူျမင္မွာလဲ
ေျမျသဇာေတြ ေျခာက္ခမ္းေနတဲ့
ပထဝီသင္ခန္းစာမွာ
တယုတယ ေရေလာင္းေပါင္းသင္ခဲ့တဲ့
သာယာမႈေတြ ဘယ္သူသိမွာလဲ..........။

လမ္းေဘးက လမ္းမီးတိုင္းမွာ
တစ္ေနရာစာ ခိုလံုွခြင့္ရခဲ့သူအဖို႔
အေမွာင္ဟာ ေၾကာက္စရာလန္႔စရာ
ေသြးပ်က္စရာ...........။

မာက်ဴရီမီးသီးေတြက ဒီအေၾကာင္းေတြ
ငါ့ကို ေျပာမျပခဲ့ဘူး
ခလုတ္တစ္ခ်က္နဲ႔ သူသာယာခဲ့တယ္ဆိုတာပဲ
ငါ သိခြင့္ရခဲ့တယ္........။

တကယ္ဆို
ငါ သိခဲ့သင့္တာေပါ့
တစ္ခ်ိဳ႕ ကတၱရာထပ္ပိုးလႊာေတြက
ေစတန္နတ္ရဲ႕ ေက်းကြၽန္ေတြဆိုတာ
ဒါမွမဟုတ္ သူရဲ႕ေစပါးေတာ္ေတြဆိုတာ.........။

ငါငိုေနတယ္
ငါငိုပါရေစ
ငါ မနက္ျဖန္တိုင္းလဲ
ဆက္ၿပီး ငိုေနမွာပဲ
မတန္မရာ ေပးဆပ္ခိုင္းခဲ့တဲ့
ကံတရားကို မုန္းတီးရြံ႐ွာမိလို႔..........။

ရင္ဝွက္ပန္းကေလးရယ္
မင္း ေႂကြတာေစာလြန္းတယ္
တကယ္ဆို မင္း
အလွေတြ ပ႑ာဆင့္ၿပီး
ေဝေဝဆာဆာ ဖူးပြင့္ခဲ့သင့္တာ.........။

ငါ မင္းအစား
အားလံုးကို ေျပာျပေပးခဲ့ပါ့မယ္
မ်က္ရည္တိုင္းရဲ႕ ခါးသီးမႈအေၾကာင္း

ၿပီးရင္ အနမ္းေတြက
ဘယ္ေလာက္အထိ အဆိပ္သင့္ခဲ့တယ္ဆိုတာ
အားလံုးသိေအာင္ ေျပာျပေပးခဲ့မယ္.........။

ေဟာ ေျပာရင္းဆိုရင္း
ပထဝီဝင္စာအုပ္ထဲက ေျမသားနံရံေတြက
ငါ့ကို လက္ယပ္ၿပီး
လွမ္းေခၚေနၾကၿပီ
ငါ အိပ္စက္ရေတာ့မယ္.........။

ငါ အိပ္စက္ဖို႔ အခ်ိန္က်ၿပီ.........။

ဒီကဗ်ာလား...
အဆံုးမသတ္ေသးပါဘူး
ေတာင္ကတံုးေတြ သစ္ပင္ပန္းမာန္နဲ႔
စည္ၿဖိဳးလာတဲ့တစ္ေန႔အထိ
ငါဆက္ေရးေနဦးမယ္........။

ၿပီးေတာ့ ငါ
ဆက္ ငိုေနဦးမယ္........။

ငါ့ရဲ႕မနက္ခင္းတိုင္းမွာ
ၾကက္မေတြ တြန္ေနခဲ့ၿပီ.......။

MC ကာရံေလး
http://mckaryanlayy.blogspot.com
Google Search - MC ကာရံေလး